Μία σύντομη συνάντηση 
Διηγήματα που διακρίθηκαν στον διαγωνισμό σύντομου διηγήματος της διαδικτυακής δημιουργικής γραφής, το καλοκαίρι του 2017, με την προτροπή: γράψτε για μία σύντομη συνάντηση.
Με μεγάλη ικανοποίηση, διαπιστώσαμε για μία φορά ακόμη, ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι ανάμεσά μας που γράφουν και γράφουν καλά. Η ανταπόκρισή σας στον διαγωνισμό σύντομου διηγήματος είχε ως αποτέλεσμα να λάβουμε 240 διηγήματα, πολλά αξιόλογα και αρκετά πολύ καλά. Η επιλογή των τριών που οφείλαμε να ξεχωρίσουμε ήταν μία πραγματικά δύσκολη υπόθεση. Σας ευχαριστούμε όλους για τη συμμετοχή σας κι ελπίζουμε όλοι σας να συνεχίσετε να γραφέτε και να διαβάζετε λογοτεχνία με το ίδιο αμείωτο κέφι. Τα τρία πρώτα διηγήματα, κατά την κρίση μας, διαφορετικά μεταξύ τους στο ύφος και στο περιεχόμενο, αποδεικνύουν το ιδιαίτερο ταλέντο των συγγραφέων τους και εμπεριέχουν την υπόσχεση για την ενδιαφέρουσα συνέχεια της πορείας τους, εφόσον συνεχίσουν να γράφουν.
Οι τρεις συγγραφείς και τα διηγήματά τους (από τα οποία σας προσφέρουμε μία γεύση προς το παρόν) είναι:
Αντώνης Καράμπελας - Μια σύντομη συνάντηση
Αργά το απόγευμα και πόσο γρήγορα τα σύννεφα έτρεχαν στον ουρανό. Μα δεν άκουγε τον άνεμο! Σαν να κοιτούσε σε οθόνη. «Να, αυτό το σύννεφο πέρασε και πριν, το ορκίζομαι!». Κάτι θα γινόταν, όλοι το ξέρουμε τώρα...
Στέλιος Λιθοξοΐδης - Με φανάρι κόκκινο
Ήταν στον δρόμο. Της επιστροφής. Θα ζούσε τη ζωή της. Όπως την ήθελε. Χωρίς αυτόν. Την καταπίεζε. Χωρίς τη δουλειά της. Την καταπίεζε. Τα είχε μ’ έναν μαθηματικό. Εκείνη δούλευε στο στρατό. Την καταπίεζαν. Και οι δύο. Και τώρα τέρμα. Τέρμα. Ήταν στον δρόμο...
Κική Σαραντέα - Σύντομες συναντήσεις
‘Εχει ξημερώσει και ξεχασμένος περπατώ παρέα με την σκούπα μου και τον κανέναν, όλες τις ώρες περπατώ παρέα με την σκούπα μου και τον κανέναν, γιατί τον σκουπιδιάρη κανένας δεν τον βλέπει, κανένας δεν θέλει να τον βλέπει, ο σκουπιδιάρης είναι ένας αόρατος ανάμεσα στο πλήθος, μυρίζει και είναι αγνοημένος...
Για τη Διαδικτυακή Δημιουργική Γραφή, Γιώργος Παναγιωτίδης, συγγραφέας.