Καζαντζάκη Γαλάτεια 
Η Γαλάτεια Αλεξίου (Καζαντζάκη) γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης, πρωτότοκη κόρη του τυπογράφου Στυλιανού Αλεξίου και της Ειρήνης Ζαχαριάδη. Η μόρφωσή της προήλθε από το οικογενειακό της περιβάλλον και από τη φοίτησή της σε γαλλικό σχολείο. Το 1911 παντρεύτηκε το Νίκο Καζαντζάκη, ενώ σε δεύτερο γάμο παντρεύτηκε το Μάρκο Αυγέρη. Ιδεολογικά εντάχτηκε από νεανική ηλικία (γύρω στο 1920) στο Κ.Κ.Ε. και διώχτηκε για τη δράση της από τη δικτατορία του Μεταξά αλλά και την μεταπολεμική κυβέρνηση. Πέθανε μετά από τραυματισμό σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα το 1962. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1906 με το πεζογράφημα Δικταίον Άντρον που δημοσίευσε στο περιοδικό Πινακοθήκη με το ψευδώνυμο Lalo de Kastro. Ακολούθησαν ποιήματα, μεταφράσεις, κριτικά δοκίμια, θεατρικά έργα και μελέτες της σε περιοδικά όπως ο Νουμάς, η Νέα Ζωή, το Δελτίο του Εκπαιδευτικού Ομίλου, τα Γράμματα, ο Μαύρος Γάτος, η Αναγέννηση, η Κρητική Στοά και άλλα, αρχικά με το πατρικό της όνομα ή με ψευδώνυμα και μετά τον πρώτο γάμο της με το όνομα Γαλάτεια Καζαντζάκη (από το 1914), το οποίο διατήρησε και μετά το διαζύγιό της.
τίτλοι από τη βάση της Βιβλιονέτ:
(2013) Οι τρεις φιλοι, Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη
(2012) Ridi, pagliaccio, Εκδόσεις Καστανιώτη
(2010) Η άρρωστη πολιτεία, Ελληνικά Γράμματα
(2009) Ο κόσμος που πεθαίνει και ο κόσμος που έρχεται, Εκδόσεις Καστανιώτη
(2008) Κρίσιμες στιγμές, Εκδόσεις Καστανιώτη
(2007) Άνθρωποι και υπεράνθρωποι, Εκδόσεις Καστανιώτη
(2001) Μια μικρή ηρωίδα, Εκδόσεις Καστανιώτη
(1999) Οι τρεις φίλοι, Εκδόσεις Καστανιώτη
(1984) Γέλα παλιάτσο, Μπαρμπουνάκης Χ.
(1981) Λίγο πριν δύσει ο ήλιος, Μπαρμπουνάκης Χ.
(1981) Οι λεπροί: Η άρρωστη πολιτεία, Μπαρμπουνάκης Χ.
(1980) Άντρες, Μπαρμπουνάκης Χ.
(1980) Γυναίκες, Μπαρμπουνάκης Χ.
(1977) Διηγήματα, Μπαρμπουνάκης Χ.
