Αναστασοπούλου Ελένη
βιογραφικό:
Γεννήθηκα το Δεκέμβρη, μιας χρονιάς μέσα στη δεκαετία του ’60-’70. Όταν ήμουν μικρή και με ρωτούσαν τι θα γίνω όταν μεγαλώσω, ήθελα να γίνω τα πάντα, γι αυτό έπαιζα όλους τους ρόλους. Τελικά από τότε που μεγάλωσα δια το «ζην» παίζω το ρόλο του εκ/κού και δια το «ευ ζην» παίζω το ρόλο του ερασιτέχνη συγγραφέα. Ένας ρόλος, όμως, χωρίς πρόβα και σκληρή δουλειά δεν είναι πετυχημένος. Γι’ αυτό, για το επάγγελμά μου, εκτός από τις βασικές σπουδές μου, μεταξύ των διαφόρων μετεκπαιδεύσεων, έκανα και δύο μεταπτυχιακά. Το ένα στην Ψυχολογική και Διδακτική Μεθοδολογία και το άλλο στην Οργάνωση και Διοίκηση στην εκπαίδευση. Και βέβαια η πιο γλυκιά, σκληρή και διαρκής προπόνηση στο ρόλο της μητέρας, για τα δυο μου κορίτσια, και της συζύγου.
Για να κατανοήσω τον κόσμο μιλάω τρεις γλώσσες (Ιταλικά, Αγγλικά, Ισπανικά) και μία της καταγωγής μου, τα βλάχικα. Για να κατανοήσω τον εαυτό μου, σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης ψυχολογικής αποσυμπίεσης, γράφω. Αν τη δεξιότητα του λόγου την οφείλω στη ζωή την δεξιότητα της τέχνης του λόγου, την οφείλω στον συγγραφέα, δάσκαλο, φίλο, μέντορα, ιδανικό και αυστηρό μου αναγνώστη τον Γιώργο Παναγιωτίδη. Η γραφή, τα διαβάσματα, η στάση ζωής και οι αρχές μου, αποτελούν τις προσωπικές μου αντιστάσεις και με χαρακτηρίζουν σαν πολίτη. Συμμετέχω σε εθελοντικές συλλογικότητες που έχουν στο κέντρο τους τον άνθρωπο όπου γης.
Ο Αντουάν ντε Σεντ Εξυπερύ, λέει ότι καταγόμαστε από τα παιδικά μας χρόνια. Τα παιδικά μου χρόνια λοιπόν τα πέρασα σ’ ένα χωριό του κάμπου, όπου γεννήθηκα, το Αργυροπούλι Τυρνάβου και σ’ ένα του βουνού, το Δίλοφο Βοΐου, όπου πέρασα το μισό χρόνο της ζωής μου, σαν παιδί με παιγνίδια και ιστορίες των παππούδων. Αυτές είναι οι δύο από τις πατρίδες μου, ανάμεσα σ’ εκείνες των προγόνων μου, Γράμμο, Πίνδο, που κουβαλάω και με κουβαλούν. Μ’ αρέσει να φεύγω και να γνωρίζω άλλους τόπους και ανθρώπους. Αγαπώ τα βουνά και τα νερά τα τρεχούμενα. Οι κορφές με ψηλώνουν, τα νερά με ταξιδεύουν. Αγαπώ τα μουσικά ακούσματα που προέκυψαν σαν αποτέλεσμα της συλλογικής ανάγκης για έκφραση. Ακούσματα που βασίζονται σε δρόμους παραδοσιακούς, jazz και ροκ.
Το Σκοτωμένο Νερό είναι το πρώτο προσωπικό μου βιβλίο. Προηγήθηκε μια συλλογική έκδοση όπου συμμετείχα με οκτώ διηγήματα. Επίσης κυκλοφορούν αδέσποτα διηγήματα μου και στο διαδίκτυο. Έχουν ακόμη εκδοθεί τέσσερα επιστημονικά, παιδαγωγικού περιεχομένου βιβλία μου.
επικοινωνία: elenian1812@gmail.com